Henryk Epstein w młodości związany był z łódzkim środowiskiem artystów żydowskich; pierwsze lekcje rysunku i malarstwa pobierał zapewne w szkole rysunkowej J.Kacenbogena. Następnie (ok. 1910) studiował w Monachium. Od 1912 przebywał w Paryżu, gdzie kształcił się jeszcze w Academie de la Grande Chaumiere. Mieszkał na Montparnasse, w tzw. "La Ruche" i związał się z grupą skupionych tam artystów. Przyjaźnił się, m.in. z A.Modiglianim, Ch.Soutinem, M.Chagallem, J.Paskinem oraz M.Utrillem. W okresie międzywojennym często wyjeżdżał z Paryża i przebywał na wsi. Od 1921 wystawiał na paryskich Salonach - Salonie Niezależnych (1921-1923, 1925,1928), Salonie Jesiennym (1921), Salonie Tuileries (1927-1931). W roku 1944 został przez Niemców wy-wieziony z Paryża do obozu w Drancy, a później prawdopodobnie do Oświęcimia. Malował pejzaże, martwe natury, akty i kompozycje figuralne. Jego wcześniejsze prace wykazują wpływy Cezanne`a, w późniejszych zbliżał się do fowizmu i ekspresjonizmu. Malował szeroko, impastowo, stosował zróżnicowaną fakturę, używał mocnych, soczystych kolorów. Zajmował się ilustracją książkową ("Vagabondages" G.Coquiota, "Les Rois du maguis" B.Bernardiego).