Obie kompozycje pochodzą z tego samego szkicownika przechowywanego dotychczas w rodzinie autorki, powstałego w okresie, kiedy artystka przebywała w Paryżu i uczyła się rysunku u ƒ.-A. Bourdelle`a.
Maria Łaszkiewicz studia artystyczne rozpoczęła w Rydze, a kontynuowała je w zakresie rysunku i rzeźby w Monachium oraz w Paryżu w Academie de la Grande Chaumiere u Bourdelle`a. Jako artystka głównie zajmowała się tkactwem. Już w 1936 roku nagrodzono ją w warszawskiej Zachęcie za projekt tkaniny. Miała wiele wystaw indywidualnych w latach 1961-1976, między innymi w Kordegardzie i w Zachęcie w Warszawie, w Muzeum Historii Włókiennictwa w Łodzi, Sopocie, Olsztynie i w Poznaniu. Wystawiała również za granicą, w Arras Gallery w Nowym Jorku. Wyróżniono ją złotym medalem w Międzynarodowym Konkursie Amerykańskiego Instytutu Projektantów Wnętrz w Chicago w 1963 roku. W pracach artystki pojawiały się przede wszystkim w kontekście symbolicznym takie tematy, jak natura, człowiek, ptak. Co interesujące, tkaniny uzupełniała niejednokrotnie o drewno i metal.