Należał do Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" i wielokrotnie wystawiał z wiedeńską "Secesją". Artysta był również związany z krakowską cyganerią artystyczną, przyjaźnił się ze Stanisławem Przybyszewskim. Początkowo w duchu modernizmu malował pod wpływem Edwarda Muncha obrazy ekspresyjno-symboliczne ("Melancholik", "Autoportret z maskami", "Totenmesse`, "Taniec", "Pogrzeb w mieście", "Maki", "Demon"). Później łączył zainteresowania kolorem, wpływy impresjonizmu i postimpresjonizmu z formułą realizmu (zależność od Gustawa Couberta) i nawiązaniami do klasycyzmu. Malował portrety ("Student", "Suchotnik", "Portret rodziców"), zmysłowe akty kobiet, które nigdy nie były upozowane, ("Akt leżący", "Wenus", "Japonka"), pejzaże ("Promienny zachód słońca") oraz sceny figuralne ("Kawiarnia paryska"). Jego malarstwo cechuje swobodna, szkicowa technika, uproszczone formy i ciemna kolorystyka, połączona z silnymi akcentami jasnych barw.
Postać kobieca, niczym na rysunkach renesansowych mistrzów wpisujących postać w okrąg, z rozłożonymi rękoma do góry. Po drugiej stronie karty kobieta pochyla się, trzymając dłonie na lekko ugiętych kolanach.