Prezentowany Akt jest znakomitym przykładem bardzo charakterystycznego stylu, jaki Zygmunt Menkes wypracował po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych. Początkowe lata twórczości – 20. i 30. XX w. – artysta spędził w Paryżu, gdzie tworzył pod wpływem fowistów a zwłaszcza Henri Matisse’a. Jego dzieła były wówczas malowane miękko i charakteryzowały się przygaszoną kolorystyką. Po wyjeździe do Nowego Jorku intensyfikacji uległa zarówno kolorystyka, jak i ekspresja w nakładaniu farb. Menkes zaczął budować kompozycje plamami, które następnie obwodził zamaszystym konturem. Paletę ograniczył do błękitów, zieleni i brązów, które dopełniał soczystą żółcią, czerwieniami i kontrastował z czarnym konturem. Kompozycje figuralne, portrety, akty i martwe natury z czasem uległy syntetyzacji i artysta zaczął tworzyć na pograniczu abstrakcji.

Zygmunt Menkes mówił: Zawsze wierzyłem w to, że jedynie harmonia między abstrakcyjnymi wartościami języka plastycznego oraz wewnętrzny i bezpośredni kontakt z życiem i naturą (jak też osobisty stosunek do życia) mogą tylko prowadzić artystę do stworzenia dzieła sztuki. Bez tej harmonii jedynie laboratoryjny eksperyment lub sentymentalna ilustracja jest rezultatem.
cyt. za: Sigmund Menkes 1896-1986, Lipert Gallery, Nowy Jork 1993, s. 19

W prezentowanym Akcie statyczną figurę nagiej kobiety artysta również zdynamizował zamaszyście prowadzonymi, czarnymi liniami. Z czasem malarz coraz bardziej zagęszczał układ linii, wzbogacając tym fakturę płócien. Wypełnione przedmiotami wnętrze pracowni, które często stanowiło tło dla dzieł Menkesa, nadało iluzyjną głębię i dodało całości walorów dekoracyjnych.

76
Zygmunt Józef (Sigmund, Sigmond) MENKES (1896 Lwów -1986 Riverdale)

AKT, po 1950

olej, płótno
51,2 x 41,5 cm
sygn. p.d.: Menkes
Na ramie nalepka nowojorskiej galerii (druk, długopis): KRASNER GALLERY | 1061 MADISON AVE. RE 4-6110 | TITLE MODEL IN STUDIO | ARTIST ZIGMUNT MENKES | MEDIUM OIL RO-

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Prezentowany Akt jest znakomitym przykładem bardzo charakterystycznego stylu, jaki Zygmunt Menkes wypracował po wyjeździe do Stanów Zjednoczonych. Początkowe lata twórczości – 20. i 30. XX w. – artysta spędził w Paryżu, gdzie tworzył pod wpływem fowistów a zwłaszcza Henri Matisse’a. Jego dzieła były wówczas malowane miękko i charakteryzowały się przygaszoną kolorystyką. Po wyjeździe do Nowego Jorku intensyfikacji uległa zarówno kolorystyka, jak i ekspresja w nakładaniu farb. Menkes zaczął budować kompozycje plamami, które następnie obwodził zamaszystym konturem. Paletę ograniczył do błękitów, zieleni i brązów, które dopełniał soczystą żółcią, czerwieniami i kontrastował z czarnym konturem. Kompozycje figuralne, portrety, akty i martwe natury z czasem uległy syntetyzacji i artysta zaczął tworzyć na pograniczu abstrakcji.

Zygmunt Menkes mówił: Zawsze wierzyłem w to, że jedynie harmonia między abstrakcyjnymi wartościami języka plastycznego oraz wewnętrzny i bezpośredni kontakt z życiem i naturą (jak też osobisty stosunek do życia) mogą tylko prowadzić artystę do stworzenia dzieła sztuki. Bez tej harmonii jedynie laboratoryjny eksperyment lub sentymentalna ilustracja jest rezultatem.
cyt. za: Sigmund Menkes 1896-1986, Lipert Gallery, Nowy Jork 1993, s. 19

W prezentowanym Akcie statyczną figurę nagiej kobiety artysta również zdynamizował zamaszyście prowadzonymi, czarnymi liniami. Z czasem malarz coraz bardziej zagęszczał układ linii, wzbogacając tym fakturę płócien. Wypełnione przedmiotami wnętrze pracowni, które często stanowiło tło dla dzieł Menkesa, nadało iluzyjną głębię i dodało całości walorów dekoracyjnych.