Studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (teorię i historię sztuki), w krakowskiej ASP u I. Pieńkowskiego (1916) i w paryskiej Académie Lhote (1924-27). Od 1919 r. wystawiał z grupą Formiści. Wystawy indywidualne miał w Salonie Garlińskiego (1925) i Instytucie Propagandy Sztuki (1936) w Warszawie. Obrazy formistyczne malował do końca życia. Zajmował się krytyką artystyczną i pisał 0 formizmie. "Podczas Powstania Warszawskiego w warszawskim mieszkaniu artysty spaliła się niemal cała jego twórczość. Pozostało w muzeach i kolekcjach prywatnych kilkanaście przedwojennych dzieł malarza. Stąd Winkler po wojnie próbował odtworzyç zniszczone dzieła. W kilku polskich muzeach znajdują się repliki wczesnych dzieł, które jednak odróżniają się stylem wykonania. Czasami malarz antydatował przy tym swoje dzieła, pragnąc podkreślić swoje prekursorskie miejsce wśród formistów i polskiej awangardy. Wiadomo, że Winkler malował w okresie formizmu akty. M.in. na III wystawie Formistów w Krakowie we wrześniu 1919 roku pokazał Dwa akty i Akt. Także na Salonie Wiosennym w TPSP we Lwowie w 1924 wystawił olejny Akt, zaś na wystawie prac dawnych formistów w TZSP w 1927 - rysunek węglem Akt. [ .] Z tych aktów formistycznych żaden nie przetrwał. Nie znamy nawet ich reprodukcji fotograficznej. Akt - przedmiot ekspertyzy posiada więc spore znaczenie dla badań nad twórczością Winklera i formistów. Wykonany po 1945 roku odtwarza zaginione formistyczne dzieło artysty. Jest ciekawym śladem dawnej jego twórczości. Pod względem stylistycznym zbliża się do kubizmu. Pewną, istniejącą analogię wydaje się stanowić obraz Kwiaciarka, datowany przy sygnaturze przez artystę na 1929 rok, jednak pochodzący na pewno z drugiej połowy lat czterdziestych, kiedy w Polsce, w tym w Krakowie (w 1946 roku), miały miejsce wystawy młodych malarzy francuskich, inspirujących się twórczością Picassa [ .]. Tak więc kubistyczny Akt Winklera, nawiązujący do twórczości z czasów Formistów, wykonany po 1945, jest interesującym i jedynym śladem jego zaginionych aktów" (z ekspertyzy prof. Jerzego Malinowskiego, 27.04.2003 r.)
olej na płótnie,
69,7 x 49,5 cm,
sygnowany l.d. "K.W.", na odwrocie płótna sygnatura "K. Winkler" Rama współczesna nawiązująca stylistycznie do płótna.
Studiował na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie (teorię i historię sztuki), w krakowskiej ASP u I. Pieńkowskiego (1916) i w paryskiej Académie Lhote (1924-27). Od 1919 r. wystawiał z grupą Formiści. Wystawy indywidualne miał w Salonie Garlińskiego (1925) i Instytucie Propagandy Sztuki (1936) w Warszawie. Obrazy formistyczne malował do końca życia. Zajmował się krytyką artystyczną i pisał 0 formizmie. "Podczas Powstania Warszawskiego w warszawskim mieszkaniu artysty spaliła się niemal cała jego twórczość. Pozostało w muzeach i kolekcjach prywatnych kilkanaście przedwojennych dzieł malarza. Stąd Winkler po wojnie próbował odtworzyç zniszczone dzieła. W kilku polskich muzeach znajdują się repliki wczesnych dzieł, które jednak odróżniają się stylem wykonania. Czasami malarz antydatował przy tym swoje dzieła, pragnąc podkreślić swoje prekursorskie miejsce wśród formistów i polskiej awangardy. Wiadomo, że Winkler malował w okresie formizmu akty. M.in. na III wystawie Formistów w Krakowie we wrześniu 1919 roku pokazał Dwa akty i Akt. Także na Salonie Wiosennym w TPSP we Lwowie w 1924 wystawił olejny Akt, zaś na wystawie prac dawnych formistów w TZSP w 1927 - rysunek węglem Akt. [ .] Z tych aktów formistycznych żaden nie przetrwał. Nie znamy nawet ich reprodukcji fotograficznej. Akt - przedmiot ekspertyzy posiada więc spore znaczenie dla badań nad twórczością Winklera i formistów. Wykonany po 1945 roku odtwarza zaginione formistyczne dzieło artysty. Jest ciekawym śladem dawnej jego twórczości. Pod względem stylistycznym zbliża się do kubizmu. Pewną, istniejącą analogię wydaje się stanowić obraz Kwiaciarka, datowany przy sygnaturze przez artystę na 1929 rok, jednak pochodzący na pewno z drugiej połowy lat czterdziestych, kiedy w Polsce, w tym w Krakowie (w 1946 roku), miały miejsce wystawy młodych malarzy francuskich, inspirujących się twórczością Picassa [ .]. Tak więc kubistyczny Akt Winklera, nawiązujący do twórczości z czasów Formistów, wykonany po 1945, jest interesującym i jedynym śladem jego zaginionych aktów" (z ekspertyzy prof. Jerzego Malinowskiego, 27.04.2003 r.)