Przedstawiciel wileńskiego neoklasycyzmu. W latach 1927-1934 studiował na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie u F. Ruszczyca i L. Ślendzińskiego. Następnie wrócił do Kalisza. Uczestniczył w kilkunastu wystawach zbiorowych, m.in. w Wilnie, miał kilka wystaw indywidualnych.
"Wnikliwy obserwator, artysta o szczególnej umiejętności patrzenia, obdarza swoje obrazy raz wyciszonym kolorytem, to znowu barwami intensywnymi, zdecydowanymi ale nigdy ostrymi, agresywnymi. Znakomicie operuje światłem i tym co nazywamy doskonałym warsztatem malarskim. W bogatym dorobku artysty [...] dominują portrety, przede wszystkim kobiet, będące swoistym studium psychologicznym" (Judyta Dymkowska-Francuz).