Najczęściej powracającym motywem w malarstwie Niesiołowskiego był akt we wnętrzu lub w arkadyjskim pejzażu. W prezentowanym obrazie znalazly wyraz zarówno fascynacje nowym klasycyzmem, jakie pojawiły sie w sztuce artysty w l. 20., jak i oddziaływanie koloryzmu znamienne dla jego malarstwa z l. 30. Kompozycja aktu ułożonego na tle szkicowo ujętego pejzażu w sposób oczywisty nawiązuje do wzorów włoskiego renesansu, do słynnych Tycjanowskich wizerunków Wenus.
olej, płótno; 54 x 65 cm
Na odwrocie nalepka z wystawy pośmiertnej w 1966, Muzeum im. Leona Wyczółkowskiego w Bydgoszczy z nazwiskiem autora, tytułem i techniką oraz nr kat. 125
Reprodukowany: Bogucki J., "Tymon Niesiołowski", Warszawa 1967
Estymacja: 50000-60000 PLN
Najczęściej powracającym motywem w malarstwie Niesiołowskiego był akt we wnętrzu lub w arkadyjskim pejzażu. W prezentowanym obrazie znalazly wyraz zarówno fascynacje nowym klasycyzmem, jakie pojawiły sie w sztuce artysty w l. 20., jak i oddziaływanie koloryzmu znamienne dla jego malarstwa z l. 30. Kompozycja aktu ułożonego na tle szkicowo ujętego pejzażu w sposób oczywisty nawiązuje do wzorów włoskiego renesansu, do słynnych Tycjanowskich wizerunków Wenus.