Alfons Karpiński uzyskał wszechstronne wykształcenie malarskie zarówno w Krakowie m.in. u Leona Wyczółkowskiego, jak i za granicą, gdzie kształcił się w monachijskich pracowniach, jak również w Wiedniu u wybitnego polskiego portrecisty Kazimierza Pochwalskiego czy w paryskiej Académie Willi. Twórca nierozerwalnie związany z Krakowem, do którego wracał z wielu zagranicznych podróży. Jedną z nich był wyjazd do Londynu, podczas którego artysta miał okazję zapoznać się z twórczością Jamesa Whistlera i prerafaelitów. Artysta często przebywał w Paryżu, gdzie ok. 1920 roku miał okazję poznać Olgę Boznańską.
Oferowane dzieło, według przekazów, pochodzi z lat 20. XX wieku i od momentu powstania pozostawał w rękach rodziny artysty. Kompozycja stanowi śmiałe ujęcie aktu kobiecego, w której modelka siedząca w swobodnej pozie dumnie spogląda w oczy malarza, czoło ma przysłonięte krótką grzywką oraz niewielkim rondem kapelusza. Przedstawienie ma charakter intymny, co dodatkowo podkreślają rozmyte, suche pociągnięcia pędzla. Nie jest to zwykły akt kobiecy, Karpiński był wybitnym portrecistą, który w oferowanym obrazie pokusił się o ukazanie nagiego wizerunku swojej żony. Równocześnie, w tle znajduje się bukiet kwiatów - kolejny charakterystyczny temat dla artysty, podejmowany w licznych martwych naturach wzbogaconych często porcelanowymi puzdrami, filiżankami, figurkami.
olej, tektura; 101 x 71 cm;
sygn. l. d.: a karpiński.
Alfons Karpiński uzyskał wszechstronne wykształcenie malarskie zarówno w Krakowie m.in. u Leona Wyczółkowskiego, jak i za granicą, gdzie kształcił się w monachijskich pracowniach, jak również w Wiedniu u wybitnego polskiego portrecisty Kazimierza Pochwalskiego czy w paryskiej Académie Willi. Twórca nierozerwalnie związany z Krakowem, do którego wracał z wielu zagranicznych podróży. Jedną z nich był wyjazd do Londynu, podczas którego artysta miał okazję zapoznać się z twórczością Jamesa Whistlera i prerafaelitów. Artysta często przebywał w Paryżu, gdzie ok. 1920 roku miał okazję poznać Olgę Boznańską.
Oferowane dzieło, według przekazów, pochodzi z lat 20. XX wieku i od momentu powstania pozostawał w rękach rodziny artysty. Kompozycja stanowi śmiałe ujęcie aktu kobiecego, w której modelka siedząca w swobodnej pozie dumnie spogląda w oczy malarza, czoło ma przysłonięte krótką grzywką oraz niewielkim rondem kapelusza. Przedstawienie ma charakter intymny, co dodatkowo podkreślają rozmyte, suche pociągnięcia pędzla. Nie jest to zwykły akt kobiecy, Karpiński był wybitnym portrecistą, który w oferowanym obrazie pokusił się o ukazanie nagiego wizerunku swojej żony. Równocześnie, w tle znajduje się bukiet kwiatów - kolejny charakterystyczny temat dla artysty, podejmowany w licznych martwych naturach wzbogaconych często porcelanowymi puzdrami, filiżankami, figurkami.