Temat aktu kobiecego licznie występuje w twórczości Romana Kramsztyka. W sposobie ujęcia modelki artysta nie unika konwencji realistycznej i śmiałej pozy kobiety. Nie "upiększa" jej budowy, bryły, a swobodny układ rąk i nóg tworzy sytuację, która zdaje się być dla artysty wyzwaniem. Cała jego uwaga skupia się na pełnej lirycznego wyrazu twarzy, czarnych, głębokich oczu, ufnie i spokojnie patrzących w stronę widza. To właśnie ten wyraz twarzy młodej kobiety nadaje znaczenia i wymiaru tego skądinąd intymnego obrazu, który powstał ok. 1928 roku.