Podstawy artystycznego wykształcenia odebrał w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. W Warszawie, z którą związał się na resztę życia studiował w Akademii Sztuk Pięknych. Ważnym obszarem działalności Sikory było medalierstwo. Do ulubionych materiałów należały poza drewnem - marmur, brąz, granit i ceramika. Jego dzieła były wielokrotnie wystawiane i nagradzane w kraju i zagranicą. Artysta zdobył m.in. Pierwszą nagrodę i złoty medal w prestiżowym międzynarodowym konkursie w Arezzo w 1965 roku, Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie Malarstwa i Rzeźby o wielką nagrodę księcia Rainera III w Monte Carlo. Jest również autorem pomników, m.in. Pomordowanych w Mautthausen, Światowida w Kopenhadze i kompozycji "Polska" w Londynie, a także rzeźb posągowych: Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Mikołaja Kopernika, Fryderyka Chopina i Marii Skłodowskiej- Curie. Do niezwykle udanych należą pomniki nagrobne artysty, które stanowiły dopełnienie monumentalnej rzeźby pomnikowej. Wśród nich warto wymienić te stworzone dla Tadeusz Kulisiewicza, Stanisława Dygata czy Stefana Jaracza.
Brąz, wys. 38 cm
Sygnowany: ST. SIKORA 1937
Podstawy artystycznego wykształcenia odebrał w Państwowej Szkole Przemysłu Drzewnego w Zakopanem. W Warszawie, z którą związał się na resztę życia studiował w Akademii Sztuk Pięknych. Ważnym obszarem działalności Sikory było medalierstwo. Do ulubionych materiałów należały poza drewnem - marmur, brąz, granit i ceramika. Jego dzieła były wielokrotnie wystawiane i nagradzane w kraju i zagranicą. Artysta zdobył m.in. Pierwszą nagrodę i złoty medal w prestiżowym międzynarodowym konkursie w Arezzo w 1965 roku, Grand Prix na Międzynarodowej Wystawie Malarstwa i Rzeźby o wielką nagrodę księcia Rainera III w Monte Carlo. Jest również autorem pomników, m.in. Pomordowanych w Mautthausen, Światowida w Kopenhadze i kompozycji "Polska" w Londynie, a także rzeźb posągowych: Andrzeja Frycza Modrzewskiego, Mikołaja Kopernika, Fryderyka Chopina i Marii Skłodowskiej- Curie. Do niezwykle udanych należą pomniki nagrobne artysty, które stanowiły dopełnienie monumentalnej rzeźby pomnikowej. Wśród nich warto wymienić te stworzone dla Tadeusz Kulisiewicza, Stanisława Dygata czy Stefana Jaracza.