Malarz, pastelista, litograf. Był w swoim czasie jednym z najbardziej znanych i cenionych artystów polskich. Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a następnie uzupełniał studia w Paryżu, gdzie przebywał przez kilkanaście lat. Brał udział w Salonach Paryskich. W 1890 zastał członkiem Société Nationale des Beaux-Arts. Wielokrotnie wyjeżdżał też do Londynu. W 1895 powrócił do kraju i zamieszkał na stałe w Krakowie, powołany na profesora tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych (od 1900 Akademii). Na uczelni wykładał nieprzerwanie do 1934, dwukrotnie pełniąc funkcję rektora. Był jednym z członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka", członkiem wiedeńskiej "Secesji" i współpracownikiem jej pisma "Ver Sacrum". Powodzenie przyniosły mu zwłaszcza idealizowane wizerunki wytwornych dam oraz wdzięczne portrety dziecięce. Malował także obrazy o tematyce rodzajowej. Był jednym z pierwszych malarzy Huculszczyzny i Hucułów. Malował farbami olejnymi i akwarelą, a po 1890 przede wszystkim mistrzowsko opanowaną techniką pastelu.