Studiował w krakowskiej ASP w latach 1918-1921 u Józefa Mehoffera, który uważał go za swego najzdolniejszego ucznia. Równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu stypendium rządu francuskiego, w 1923 wyjechał do Paryża, gdzie uczył się malarstwa w Akademie Ranson pod kierunkiem nabisty, Maurice Denisa. Artysta wykazał wyjątkową odporność na działanie awangardowej sztuki paryskiej. W swoich obrazach nawiązywał do młodopolskiej tradycji krakowskiej.
Kasper Pochwalski był twórcą realizującym własne subiektywne wizje, które wyznaczyły ostrą granicę między nim a resztą ówczesnego pokolenia malarzy. Pojmował rzeczywistość w kategoriach specyficznej wyobraźni, która zacierała różnice między realnym światem a fantazją. Najbardziej typowe dla niego wydają się liczne, z reguły symboliczne kompozycje, niewolne od wątków literackich.
Prezentowany szkic może być zarazem studium nagiego ciała kobiecego jak i wizją obrazu z lustrzanym odbiciem śpiącej.