Studia artystyczne, rozpoczęte w 1951 w PWSSP w Łodzi kontynuował na Wydziale Grafiki w Katowicach (filii krakowskiej ASP), gdzie w 1954 r. uzyskał dyplom. Debiutował na Międzynarodowej Wystawie z okazji Światowego Festiwalu Młodzieży i Studentów w Berlinie otrzymując I nagrodę za grafikę w dziale polskim. Od ok. 1960 roku poświęcił się głównie malarstwu wypracowując własny styl, w którym łączył warsztat realisty z wpływami pop-artu. Motywy te łączył z widokami przemysłowych wnętrz i konstrukcji. Stosował grubą, giętką, ekspresyjną linię. Początkowo ciemne płótna z czasem nabrały ostrości. W grafice, którą zajmował się równolegle z malarstwem, preferował linoryt i stemple. Był laureatem licznych nagród w dziedzinie grafiki. Uważany jest za czołowego przedstawiciela łódzkiej szkoły realistów. Był także pedagogiem, od 1977 prorektorem PWSSP w Łodzi. Brał udział we wszystkich wystawach malarzy realistów, miał wiele wystaw indywidualnych, m.in. w BWA Łódź 1974, BWA Bydgoszcz 1975, Moskwie 1976, BWA Kraków 1977.