Vladimir Naiditch uczył się rysunku w Szkole Sztuk Dekoracyjnych w Moskwie, a następnie kontynuował studia na Sorbonie w Paryżu, a malarstwa uczył się nadal w Acadmie de la Cheumiere
do roku 1929. Przez pewien czas dzielił pracownię malarską ze znanymi malarzami,
Andre Lhotem i Lazarem Volovickiem. Okres II wojny światowej spędził w Stanach Zjednoczonych. Do Europy powrócił w 1946 roku. Nadal tworzył w Paryżu, wyjeżdżał do Sabaudii. Malarz zaliczany jest do cole de Paris. Tworzył głównie portrety osadzone we wnętrzach, pejzaże i martwe natury. Atmosfera jego dzieł pełnych uspokojenia i treści bez wyraźnych konotacji literackich była charakterystyczna na tyle tylko dla jego dzieł, że trudno łączyć go z jednym nurtem artystycznym. Podkreśla się w jego dziełach wybitne cechy koloryzmu, ale również wykazuje się wiele cech ekspresjonizmu.
tusz, papier;
100 x 70 cm;
sygnowany i datowany po prawej stronie na dole: V. Naiditch | 69
Vladimir Naiditch uczył się rysunku w Szkole Sztuk Dekoracyjnych w Moskwie, a następnie kontynuował studia na Sorbonie w Paryżu, a malarstwa uczył się nadal w Acadmie de la Cheumiere
do roku 1929. Przez pewien czas dzielił pracownię malarską ze znanymi malarzami,
Andre Lhotem i Lazarem Volovickiem. Okres II wojny światowej spędził w Stanach Zjednoczonych. Do Europy powrócił w 1946 roku. Nadal tworzył w Paryżu, wyjeżdżał do Sabaudii. Malarz zaliczany jest do cole de Paris. Tworzył głównie portrety osadzone we wnętrzach, pejzaże i martwe natury. Atmosfera jego dzieł pełnych uspokojenia i treści bez wyraźnych konotacji literackich była charakterystyczna na tyle tylko dla jego dzieł, że trudno łączyć go z jednym nurtem artystycznym. Podkreśla się w jego dziełach wybitne cechy koloryzmu, ale również wykazuje się wiele cech ekspresjonizmu.