Bratanek znanego portrecisty Kazimierza Pochwalskiego. W latach 1917-22 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, który uważał go za swego najzdolniejszego ucznia. Równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu stypendium rządu francuskiego, przez rok kształcił się u Maurice Denisa w Académie Ranson w Paryżu. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, w Zachęcie i IPS-ie w Warszawie. Ponadto brał udział w wystawach ugrupowań "Sztuka" (od 1924), "Jednoróg" i "Zwornik". W 1925 miał wystawę indywidualną w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w 1927 w Grudziądzu i Bydgoszczy. Malował pejzaże, widoki architektoniczne, portrety, martwe natury, rzadziej sceny rodzajowe. Uprawiał też malarstwo ścienne, dekorując głównie kościoły diecezji krakowskiej (m.in. w Ciężkowicach, Ratoszynie, Myszkowie).
Portret młodej dziewczyny, która często w tym okresie pojawia się w szkicach artysty. Twarz, pełne energii oczy, zmysłowe usta i mały zgrabny nos, w precyzyjnym rysunku oddają wizerunek modelki. Nagie ciało i mocną kreską układane wielokrotnie przez malarza dłonie potraktowane zostały już w bardziej szkicowy sposób.
Ołówek, papier; 30,3 x 47 cm
Na odwrocie l. d.: stempel autorski: Kasper Pochwalski | artysta malarz | Kraków Smoleńsk 28; długopisem T.? Pochwalska; ołówkiem data 1938?
Bratanek znanego portrecisty Kazimierza Pochwalskiego. W latach 1917-22 kształcił się w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych u Józefa Mehoffera, który uważał go za swego najzdolniejszego ucznia. Równocześnie studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po uzyskaniu stypendium rządu francuskiego, przez rok kształcił się u Maurice Denisa w Académie Ranson w Paryżu. Wystawiał w Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, Lwowie i Poznaniu, w Zachęcie i IPS-ie w Warszawie. Ponadto brał udział w wystawach ugrupowań "Sztuka" (od 1924), "Jednoróg" i "Zwornik". W 1925 miał wystawę indywidualną w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych, a w 1927 w Grudziądzu i Bydgoszczy. Malował pejzaże, widoki architektoniczne, portrety, martwe natury, rzadziej sceny rodzajowe. Uprawiał też malarstwo ścienne, dekorując głównie kościoły diecezji krakowskiej (m.in. w Ciężkowicach, Ratoszynie, Myszkowie).
Portret młodej dziewczyny, która często w tym okresie pojawia się w szkicach artysty. Twarz, pełne energii oczy, zmysłowe usta i mały zgrabny nos, w precyzyjnym rysunku oddają wizerunek modelki. Nagie ciało i mocną kreską układane wielokrotnie przez malarza dłonie potraktowane zostały już w bardziej szkicowy sposób.