PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
WYSTAWIANY:
Jewish Artists of the School of Paris, Artcurial Vienna - Artcurial Brussels - Artcurial Paris, 2015. Granville, Musée d'Art Moderne Richard Anacréon, 2016.
LITERATURA:
Peintres Juifs de l'École de Paris 1905-1939, Éditions Denoël, Paryż 2000, s. 271 (na ilustracji). Jewish Artists of the school of Paris 1905-1939, Somogy éditions d'Art, Paris 2015, s. 269. Brigitte Richart, katalog Belles de Nuit, Éditions Musée d'Art Moderne Richard Anacréon, Granville, 2016, s. 78.
Maxa Nordau była córką słynnego współzałożyciela Światowej Organizacji Syjonistycznej Maxa Nordau. Studiowała malarstwo olejne i akwarelowe pod kierunkiem Julesa Adlera i doskonaliła swoją technikę wspólnie z artystami ze Szkoły Paryskiej. Podczas I wojny światowej Nordau przebywał w Hiszpanii. Od 1921 roku wystawiała w różnych salonach artystycznych, takich jak Salon d'Automne i Salon des Independants, dołączyła do żeńskiego zespołu Société des femmes artistes modernes, aw 1937 roku współtworzyła dekorację Pawilonu Palestyny na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu. Podczas II wojny światowej, podobnie jak inni żydowscy artyści, tacy jak Zadkine i Chagall, Maxa Nordau schroniła się w USA, gdzie wystawiała swoje prace i uczyła malarstwa w City College of New York. W 1946 roku wróciła do Paryża, gdzie nadal malowała i ilustrowała różne dzieła, takie jak Max Nordau, Les contes pour Maxa, Pierre Créange i The Wind in the hair.
olej, płótno
wymiary: 65 x 50cm
sygn. ‘Maxa Nordau’ (lewa góra)
PROWENIENCJA:
Kolekcja prywatna: Nieszawer & Princ
WYSTAWIANY:
Jewish Artists of the School of Paris, Artcurial Vienna - Artcurial Brussels - Artcurial Paris, 2015. Granville, Musée d'Art Moderne Richard Anacréon, 2016.
LITERATURA:
Peintres Juifs de l'École de Paris 1905-1939, Éditions Denoël, Paryż 2000, s. 271 (na ilustracji). Jewish Artists of the school of Paris 1905-1939, Somogy éditions d'Art, Paris 2015, s. 269. Brigitte Richart, katalog Belles de Nuit, Éditions Musée d'Art Moderne Richard Anacréon, Granville, 2016, s. 78.
Maxa Nordau była córką słynnego współzałożyciela Światowej Organizacji Syjonistycznej Maxa Nordau. Studiowała malarstwo olejne i akwarelowe pod kierunkiem Julesa Adlera i doskonaliła swoją technikę wspólnie z artystami ze Szkoły Paryskiej. Podczas I wojny światowej Nordau przebywał w Hiszpanii. Od 1921 roku wystawiała w różnych salonach artystycznych, takich jak Salon d'Automne i Salon des Independants, dołączyła do żeńskiego zespołu Société des femmes artistes modernes, aw 1937 roku współtworzyła dekorację Pawilonu Palestyny na Międzynarodowej Wystawie w Paryżu. Podczas II wojny światowej, podobnie jak inni żydowscy artyści, tacy jak Zadkine i Chagall, Maxa Nordau schroniła się w USA, gdzie wystawiała swoje prace i uczyła malarstwa w City College of New York. W 1946 roku wróciła do Paryża, gdzie nadal malowała i ilustrowała różne dzieła, takie jak Max Nordau, Les contes pour Maxa, Pierre Créange i The Wind in the hair.