Jeden z najważniejszych polskich malarzy kobiecego ciała. Jego twórczość dzieli się na dwa okresy - pierwszy (do 1905 r.) cechuje symbolizujący ekspresjonizm, drugi (po tym roku) klasycyzujący koloryzm. W pierwszej części drugiego okresu wyróżnia się przejściowy, tzw. biały okres twórczości (1906-12).
Akty kobiece tworzył już w końcowych latach XIX w., ale najliczniejsze pochodzą z okresu drugiego. Klasyczne wzory widoczne są głównie w aktach z lat 1916-23. Przykładami aktów z dojrzałego okresu drugiego są m.in. "Wenus" z 1916 r. (Muzeum Narodowe w Warszawie), "Pokusa" albo "Wenus i amor" z 1917 r. (Galeria Rogalińska), "Akt kobiecy" z ok. 1920 r. (Muzeum Okręgowe w Toruniu) i "Akt kobiecy" z 1920 r. (Muzeum Sztuki w Łodzi).
Po 1915 r. jednym z najważniejszych punktów odniesienia była dla Weissa sztuka dawnych mistrzów. Przykładem mogą być dwa wymienione klasycyzujące akty. W obu przypadkach kobieta leży na białym prześcieradle, ale obrazy różnią się kolorystyką. "Wenus" z 1916 r. (akt leżący tyłem do widza; obraz w jasnej tonacji) nawiązuje do "Toalety Wenus" D. Velázqueza. Poza modelki w rogalińskiej "Pokusie" (z rękami pod głową, leżąca na posłaniu, wśród barwnych, pofałdowanych kotar z amorkiem u stóp) nawiązuje do dzieł Tycjana i Tintoretta.
Podobny typ klasycznej kompozycji widzimy też w naszej pracy. Nawiązania do dawnych mistrzów też przychodzą na myśl. Jest więc prawdopodobne, że obraz ten powstał w okresie 1916-23.
olej na płótnie, 65,5 x 99,5 cm,
sygnowany p.d. "WW",
na odwrocie na płótnie: pieczątki z nr "0907" i "WW", oraz na blejtramie: 1) nalepka z danymi (tytuł: Akt, wykonanie: ol., nr 16538), 2) kartka z odręcznym napisem "Wojciech Weiss / Nr 58 akt", 3) napis odręczny "MNK 62/3"
Jeden z najważniejszych polskich malarzy kobiecego ciała. Jego twórczość dzieli się na dwa okresy - pierwszy (do 1905 r.) cechuje symbolizujący ekspresjonizm, drugi (po tym roku) klasycyzujący koloryzm. W pierwszej części drugiego okresu wyróżnia się przejściowy, tzw. biały okres twórczości (1906-12).
Akty kobiece tworzył już w końcowych latach XIX w., ale najliczniejsze pochodzą z okresu drugiego. Klasyczne wzory widoczne są głównie w aktach z lat 1916-23. Przykładami aktów z dojrzałego okresu drugiego są m.in. "Wenus" z 1916 r. (Muzeum Narodowe w Warszawie), "Pokusa" albo "Wenus i amor" z 1917 r. (Galeria Rogalińska), "Akt kobiecy" z ok. 1920 r. (Muzeum Okręgowe w Toruniu) i "Akt kobiecy" z 1920 r. (Muzeum Sztuki w Łodzi).
Po 1915 r. jednym z najważniejszych punktów odniesienia była dla Weissa sztuka dawnych mistrzów. Przykładem mogą być dwa wymienione klasycyzujące akty. W obu przypadkach kobieta leży na białym prześcieradle, ale obrazy różnią się kolorystyką. "Wenus" z 1916 r. (akt leżący tyłem do widza; obraz w jasnej tonacji) nawiązuje do "Toalety Wenus" D. Velázqueza. Poza modelki w rogalińskiej "Pokusie" (z rękami pod głową, leżąca na posłaniu, wśród barwnych, pofałdowanych kotar z amorkiem u stóp) nawiązuje do dzieł Tycjana i Tintoretta.
Podobny typ klasycznej kompozycji widzimy też w naszej pracy. Nawiązania do dawnych mistrzów też przychodzą na myśl. Jest więc prawdopodobne, że obraz ten powstał w okresie 1916-23.