Malarz, pedagog, jeden z najwybitniejszych uczniów Jana Stanisławskiego. W latach 1891-1900 studiował w krakowskiej Akademii pod kierunkiem m.in. Wyczółkowskiego i Malczewskiego. Po ukończeniu studiów dwukrotnie otrzymał stypendium na dalszą edukację w Paryżu. W roku 1911 i 1924 zwiedzał Włochy. Od 1918 aż do wybuchu II wojny światowej był profesorem malarstwa krajobrazowego w macierzystej uczelni. Należał do wielu stowarzyszeń artystycznych, m.in. do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, wiedeńskiej Secesji, TZSP, ZPAP. Swoje prace prezentował na wystawach w kraju oraz za granicą.
Litografia;
34 x 29,6 cm w świetle passe-partout
Sygnowany ołówkiem l.d.: St Kamocki, p.d.: monogram wiązany z numerem: MN32
Malarz, pedagog, jeden z najwybitniejszych uczniów Jana Stanisławskiego. W latach 1891-1900 studiował w krakowskiej Akademii pod kierunkiem m.in. Wyczółkowskiego i Malczewskiego. Po ukończeniu studiów dwukrotnie otrzymał stypendium na dalszą edukację w Paryżu. W roku 1911 i 1924 zwiedzał Włochy. Od 1918 aż do wybuchu II wojny światowej był profesorem malarstwa krajobrazowego w macierzystej uczelni. Należał do wielu stowarzyszeń artystycznych, m.in. do Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka, wiedeńskiej Secesji, TZSP, ZPAP. Swoje prace prezentował na wystawach w kraju oraz za granicą.