W 2001 Wilhelm Sasnal bywał w rozgłośni Radiostacji, przy ul. Konopnickiej 6 w Warszawie, gdzie często rozmawiał z dziennikarką Agnieszką Szydłowską. To jej postać artysta przedstawił na obrazie. Widzimy na nim studio radiowe i dziennikarkę w czasie realizacji programu.
Sasnal portretował jeszcze raz Szydłowską na jednym z obrazów ze słynnego cyklu „Palące dziewczyny“. Trzy z obrazów należących do tego cyklu (Anka, Peaches i Dominika), trafiły do kolekcji Charlesa Saatchiego, a następnie sprzedane zostały w 2008 za rekordową wówczas sumę 229 250 funtów (970 000 zł) w londyńskim Domu Aukcyjnym Phillips de Pury.

Jakub Banasiak, pisząc o wczesnych obrazach Sasnala, które dość szybko znalazły się w kolekcjach na całym świecie, stwierdza: uciekł nam za granicę Sasnal portrecista, wytrawny i absolutnie w tej dziedzinie nowatorski. Umknął Sasnal, który portretował bliskich i znajomych, portretował czule, a przy tym niezwykle oryginalnie.
Jakub Banasiak, Sto utraconych kawałków, [w:] Sasnal. Przewodnik Krytyki Politycznej, Warszawa 2008, s. 25-29