Malarz, rysownik, scenograf, reżyser teatralny, autor happeningów i manifestów artystycznych. W latach 1934-38 studiował malarstwo w krakowskiej ASP pod kierunkiem W. Jarockiego i J. Pieńkowskiego oraz scenografię u K. Frycza. W okresie 1842-44 prowadził w Krakowie Teatr Konspiracyjny. W 1945 r. założył stowarzyszenie "Grupa Młodych Plastyków"; w 1948 r. zorganizował Wystawę Sztuki Nowoczesnej w krakowskim Pałacu Sztuki. Związany był z awangardową "Grupą Krakowską". Był animatorem i współtwórcą eksperymentalnego Teatru Cricot 2 powstałego w 1956 r. Współpracował z Galerią Krzysztofory i Galerią Foksal. Twórczość malarska Tadeusza Kantora to głównie abstrakcje, którymi rozbijał wszelką spójność sztuki i pokazywał rolę artystycznego gestu oraz konieczność poszukiwania odpowiednich sposobów artystycznej wypowiedzi. Widoczne w prezentowanym obrazie zauroczenie artysty malarstwem materii czyni z niego płótno wyjątkowe, w którym zderzenie intensywnych, gorących tonów z zimnymi, zmatowiałymi barwami intensyfikuje wewnętrzną dynamikę kompozycji. Obraz urzeka stroną wizualną, wibracjami plam, linii i barw i pobudza skojarzenia ze światem przedmiotowym.