Akwaforta, sucha igła;
wym. pł.: 125 x 95 mm (plansza: 133 x 107 mm);
sygn. pł. p.g.: Rembrandt/f 1637;
widoczny fragment filigranu z herbem Ravensburga (zob. K. Krużel, s. 255-256, poz. 156).
Lit.: Hind 149; Bartsch 30, Boon 133, K. Krużel, "Rembrandt van Rijn", Kraków 2006, s. 69-70, poz. 17.
Odbitka z połowy XVII wieku. Rembrandt wytrawił płytę zbyt płytko, z tego powodu wprowadził wiele poprawek suchą igłą. Grafika nie posiada stanów. Różnice pomiędzy odbitkami stanowi stopień wytarcia suchej igły. Wyraziste odbitki są bardzo rzadkie. Płyta zaginęła, po raz ostatni odnotowano ją w inwentarzu Clementa de Jonghe z 1679. Odbitki Basanowskie nie istnieją. Bardzo rzadka, oryginalna odbitka grafiki arcymistrza.