Aldona Mickiewicz, malarka, urodzona w 1959 w Oświęcimiu. Stworzyła własny język malarski, który umożliwia jej wypowiadanie treści zawsze, w każdej epoce dotyczących każdego człowieka, a ponadto gwarantuje odrębne miejsce na mapie aktualnego życia artystycznego.
Kształciła się w latach 1979-84 w krakowskiej ASP, początkowo w pracowni Tadeusza Brzozowskiego, następnie pod kierunkiem Stanisława Rodzińskiego i Zbyluta Grzywacza. Zajmuje się malarstwem i rysunkiem; sporadycznie także malarstwem monumentalnym: w latach 1992-93 wraz z Tadeuszem Borutą namalowała cykl obrazów ołtarzowych w byłym klasztorze benedyktynek w Monte San Savino we Włoszech. Tuż po studiach, w latach 80., brała aktywny udział w ruchu kultury niezależnej, uczestnicząc w licznych wystawach odbywających się pod patronatem Kościoła.
Od tamtego momentu jej sztuka, będąca wyrazem poszukiwania porządku świata, utrzymana jest konsekwentnie w zbliżonej poetyce. Artystkę interesuje głównie "duchowość materii". Wiernie, z niemal werystyczną starannością, wzorując się na mistrzowskim warsztacie starych mistrzów, przedstawia (zarówno w pracach malarskich, jak rysunkowych) ubogie, zdeformowane, zużyte przedmioty, w których zapisane zostały losy nieznanych, pojedynczych osób.