Długi film widziany 1 raz? Czy krótki film widziany wiele razy? Filmy pokazujące UFO zwykle nie trwają długo... Igor Krenz
Urodził się w 1959 roku w Katowicach. W latach 1981-86 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w latach 1986-90 był asystentem. Zajmuje się wideo i fotografią.
W 1999 roku założył Zespół Filmowy KINO - grupę zajmującą się eksperymentalną sztuką wideo i nowych mediów. Występował z parodystyczną formacją Łyżka Czyli Chilli. Od 1999 roku realizował filmy i prace fotograficzne razem z Wojciechem Niedzielko, jako grupa Usługi Fotograficzne (znane również jako Photo Service Group, UFOT). Od 2001 roku współtworzy Grupę Azorro. Jego autorskie prace znajdują się na granicy pomiędzy fikcją filmową a dokumentem. Akcja zazwyczaj rozgrywa się w pracowni artysty, na tle białej ściany. Krenz przeprowadza przed kamerą proste, acz często czasochłonne eksperymenty. Wszystkie jego czynności są formą zabawy, jednocześnie będąc inteligentną grą z racjonalizmem poznawczym. Stosując proste triki filmowe i angażując poczucie humoru widza, wzbudza w nim wątpliwości na temat najprostszych praw fizyki. Podważa, a nawet wyśmiewa kanony sztuki wideo, ukazując, jak bardzo filmowe konwencje i iluzja mogą manipulować naszymi przekonaniami, wyobrażeniami i emocjami.
DV Pal, ed. 1/5 + 1 AP, 0`01``
Estymacja: 5400 - 6600 zł
Długi film widziany 1 raz? Czy krótki film widziany wiele razy? Filmy pokazujące UFO zwykle nie trwają długo... Igor Krenz
Urodził się w 1959 roku w Katowicach. W latach 1981-86 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie w latach 1986-90 był asystentem. Zajmuje się wideo i fotografią.
W 1999 roku założył Zespół Filmowy KINO - grupę zajmującą się eksperymentalną sztuką wideo i nowych mediów. Występował z parodystyczną formacją Łyżka Czyli Chilli. Od 1999 roku realizował filmy i prace fotograficzne razem z Wojciechem Niedzielko, jako grupa Usługi Fotograficzne (znane również jako Photo Service Group, UFOT). Od 2001 roku współtworzy Grupę Azorro. Jego autorskie prace znajdują się na granicy pomiędzy fikcją filmową a dokumentem. Akcja zazwyczaj rozgrywa się w pracowni artysty, na tle białej ściany. Krenz przeprowadza przed kamerą proste, acz często czasochłonne eksperymenty. Wszystkie jego czynności są formą zabawy, jednocześnie będąc inteligentną grą z racjonalizmem poznawczym. Stosując proste triki filmowe i angażując poczucie humoru widza, wzbudza w nim wątpliwości na temat najprostszych praw fizyki. Podważa, a nawet wyśmiewa kanony sztuki wideo, ukazując, jak bardzo filmowe konwencje i iluzja mogą manipulować naszymi przekonaniami, wyobrażeniami i emocjami.