Malarz, rzeźbiarz, grafik, scenograf. Studiował w latach 1952-58 w poznańskiej PWSSP w pracowni B. Wójtowicza. Od 1965 r. zajmuje się pracą dydaktyczną w macierzystej uczelni; w 1970 r. objął stanowisko kierownika Katedry Działań Malarskich i Rzeźbiarskich w Architekturze i Urbanistyce. Od 1961 r. wykonuje projekty scenografii dla Teatru Marcinek w Poznaniu. W 1978 r. przyznano artyście Nagrodę im. Jana Cybisa. Zajmuje się teorią i filozofią sztuki. Zasadniczy obszar jego eksperymentów i analiz stanowi przestrzeń. W poszukiwaniach Berdyszaka znajduje odzwierciedlenie fascynacja panteistyczną filozofią Wschodu, próba oddania uniwersalnych praw natury, współbrzmiących rytmów kosmosu i mikrokosmosu. "Nie chcę przestrzeni malować, lecz za jej pomocą wyrażać." – mówi o swych artystycznych dążeniach Berdyszak (Głos Wielkopolski, 29.07.1971). To artystyczne credo wytycza główne kierunki jego poszukiwań. Na początku lat 60. twórca odrzucił konwencjonalny prostokątny format obrazu zastępując go odcinkami kół. Zamknięte łukami, zgeometryzowane kształty w jego pracach spiętrzały się, łączyły i przenikały tworząc abstrakcyjną kompozycję uporządkowaną przez pionowe i poziome rytmy. Strukturze tej artysta podporządkował analizę barw, ich wzajemnego oddziaływania na siebie, odpychania się i przyciągania. Oferowany obraz należący do serii "Koła podwójne" (1962-1964) antycypuje te eksperymenty; Berdyszak skoncentrował się tu na sposobie przenikania się dwóch zbliżonych do koła form jednorodnie założonych czerwienią ostro odcinającą się od bieli tła. W kompozycji tej przejawia się znamienna dla twórcy postawa duchowej koncentracji i intelektualnej spekulatywności, którym towarzyszy nierozłącznie formalny ascetyzm.