Praca "1917-2017" jest aneksem do pracy "Duch"
"Żeby coś zauważyć, trzeba to zmienić - wtedy uwidacznia się to, czego nie ma i to, co było. Miasto staje się tłem, a zabytki wpisują się w jego pejzaż. Pomniki przeszłości stają się takimi "miejskimi duchami", postaciami które zmartwychwstają raz na jakiś czas, najczęściej by służyć różnym celom politycznym. Zdemontowanie, odnowienie czy przeniesienie - to wszystko budzi inne siły. Ale tylko zmiana materiału, nadanie mu nowych lub pierwotnych cech może nam powiedzieć coś jeszcze. Brąz i kamień stają się ponownie tkaniną, a ciało znika, pozostawiając po sobie obleczoną w kształt pustkę. Istotą nie jest demontaż starego, lub rozmowa z duchami, a raczej rozmowa o milczeniu pustki. A dla mnie to milczenie wydaje się bardzo głośne." Ala Savashevich
BIOGRAM:
Ala Savashevich (1989) urodziła się w m. Stolin w Białorusi. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Od 2021 doktorantka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 2021 otrzymała stypendium Prezydenta Wrocławia. W praktyce artystycznej często odwołuję się do własnej przeszłości, historii, traumy, cielesności. Wykorzystuje zarówno monumentalne formy jak również wideo czy działania performatywne, nierzadko badając przy tym granice własnego ciała. Prace artystki były pokazywane na wystawach w Białorusi i Ukrainie oraz w Polsce, Niemczech i Austrii. Laureatka Nagrody Fundacji Sztuki Polskiej ING, Nagrody Warto 2021 w kategorii Sztuki Wizualne. Obecnie mieszka i pracuje we Wrocławiu.
Praca "1917-2017" jest aneksem do pracy "Duch"
"Żeby coś zauważyć, trzeba to zmienić - wtedy uwidacznia się to, czego nie ma i to, co było. Miasto staje się tłem, a zabytki wpisują się w jego pejzaż. Pomniki przeszłości stają się takimi "miejskimi duchami", postaciami które zmartwychwstają raz na jakiś czas, najczęściej by służyć różnym celom politycznym. Zdemontowanie, odnowienie czy przeniesienie - to wszystko budzi inne siły. Ale tylko zmiana materiału, nadanie mu nowych lub pierwotnych cech może nam powiedzieć coś jeszcze. Brąz i kamień stają się ponownie tkaniną, a ciało znika, pozostawiając po sobie obleczoną w kształt pustkę. Istotą nie jest demontaż starego, lub rozmowa z duchami, a raczej rozmowa o milczeniu pustki. A dla mnie to milczenie wydaje się bardzo głośne." Ala Savashevich
BIOGRAM:
Ala Savashevich (1989) urodziła się w m. Stolin w Białorusi. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu. Od 2021 doktorantka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. W 2021 otrzymała stypendium Prezydenta Wrocławia. W praktyce artystycznej często odwołuję się do własnej przeszłości, historii, traumy, cielesności. Wykorzystuje zarówno monumentalne formy jak również wideo czy działania performatywne, nierzadko badając przy tym granice własnego ciała. Prace artystki były pokazywane na wystawach w Białorusi i Ukrainie oraz w Polsce, Niemczech i Austrii. Laureatka Nagrody Fundacji Sztuki Polskiej ING, Nagrody Warto 2021 w kategorii Sztuki Wizualne. Obecnie mieszka i pracuje we Wrocławiu.