Obraz wystawiany, reprodukowany i opsany:
– Sztuka Formy. Obrazy wybrane z kolekcji Wojciecha Fibaka, Centrum Kultury w Ostródzie, Galeria Zamku, Ostróda, 29 VI – 30 VIII 2019, s. 42, il.

Oryginalne i niezwykłe zamysłem i przesłaniem, a także urodziwe z formalnego punktu widzenia dzieła Winiarskiego szybko zyskiwały uznanie tak w kraju jak za granicą. Artysta był zapraszany do udziału w wiodących wystawach, jak Międzynarodowe Biennale Konstruktywizmu w Norymberdze (1969 i 1971) czy Biennale w Sao Paulo (1969), w plenerach i sympozjach, jak w Holandii „Geometria w krajobrazie“ (1974) czy „Konstrukcja w procesie“ w Monachium (1985). Indywidualne wystawy jego prac odbyły się w większości państw europejskich. Należał do międzynarodowej grupy artystów „Arbeitskreis“. Już w latach siedemdziesiątych nazwisko Winiarskiego stało się jednym z niewielu nazwisk współczesnych twórców polskich, znanych szeroko w kręgach artystycznych świata, wymieniane obok Fangora, Stażewskiego, Opałki i Abakanowicz.
Bożena Kowalska, Artysta, matematyk, filozof, Ryszard Winiarski, Fundacja Rodziny Staraków, Warszawa 2017, s. 16

124
Ryszard WINIARSKI (1936 Lwów - 2006 Warszawa)

0,2,4,6, 1973

akryl, ołówek, drewno, płyta pilśniowa
33 x 33 x 9 cm, w oprawie z pleksi 50 x 50 x 14,7 cm
sygn. na odwr. na górnej listwie: (0,2,4,6), na dolnej: Winiarski 1973
na lewej listwie pieczątka: Kolekcja Fibak | Monte Carlo, na oprawie z pleksi nalepka Galerii Fibak z danymi obrazu

Kup abonament Wykup abonament, aby zobaczyć więcej informacji

Obraz wystawiany, reprodukowany i opsany:
– Sztuka Formy. Obrazy wybrane z kolekcji Wojciecha Fibaka, Centrum Kultury w Ostródzie, Galeria Zamku, Ostróda, 29 VI – 30 VIII 2019, s. 42, il.

Oryginalne i niezwykłe zamysłem i przesłaniem, a także urodziwe z formalnego punktu widzenia dzieła Winiarskiego szybko zyskiwały uznanie tak w kraju jak za granicą. Artysta był zapraszany do udziału w wiodących wystawach, jak Międzynarodowe Biennale Konstruktywizmu w Norymberdze (1969 i 1971) czy Biennale w Sao Paulo (1969), w plenerach i sympozjach, jak w Holandii „Geometria w krajobrazie“ (1974) czy „Konstrukcja w procesie“ w Monachium (1985). Indywidualne wystawy jego prac odbyły się w większości państw europejskich. Należał do międzynarodowej grupy artystów „Arbeitskreis“. Już w latach siedemdziesiątych nazwisko Winiarskiego stało się jednym z niewielu nazwisk współczesnych twórców polskich, znanych szeroko w kręgach artystycznych świata, wymieniane obok Fangora, Stażewskiego, Opałki i Abakanowicz.
Bożena Kowalska, Artysta, matematyk, filozof, Ryszard Winiarski, Fundacja Rodziny Staraków, Warszawa 2017, s. 16