W roku 1988 skończyła studia w Białoruskiej Akademii Sztuk Pięknych w Mińsku na Wydziale Malarstwa. Od 1990 roku jest członkiem Związku Malarzy Białorusi. Ogromnej satysfakcji dostarcza jej prowadzenie zajęć plastycznych z dziećmi, gdyż mają one w sobie nieskażoną spontaniczność. Ten dziecięcy naturalizm wpływa kreatywnie na artystkę. Jej prace, podparte warsztatem, mają w sobie rys dziecięcego postrzegania świata – jest w nich zawarta dziecięca melodia wykonana przez dojrzałego twórcę. Iljina nie naśladuje uroczo „nieudolnych” dziecięcych rysunków, maluje swoim rytmem.
Swietłana Żurawska trafnie oddaje charakter obrazów artystki:
„… Wiktoria niewątpliwie posiada swój indywidualny styl malarski, trudno ją pomylić z kimś innym. Pejzaż miejski to wizytówka artystki. Sięga ona też po inne tematy: martwa natura, pejzaż wiejski. Ale wyróżnia się spośród innych malarzy swoim przedstawieniem miasta. Nie jest ono skonkretyzowane umiejscowieniem na mapie, nie ma w nim nazw ulic, numerów domów, szyldów reklamowych. To miasto marzeń każdego z nas, do którego chce się uciec od codziennych trosk. Ono ma swoją pogodę, swój nastrój, nieśpieszny rytm życia. Wyrazistość obrazów, ich kolorystyczna nasyconość nie tworzą jednak eksplozji barw, a na odwrót – przydają pejzażom statyczności i spokoju…”
Nie trzeba już nic dodawać, wystarczy zatopić się w którymś z wyimaginowanych miejsc Wiktorii Iljiny.