Ludvig Vordermayer (1886-1933) był synem rzeźbiarza Matthiasa Vordermayera (1850-1894). Uczył się początkowo na kursach w berlińskim Muzeum Rzemiosł Artystycznych, później zaś w pracowni Petera Breuera, a następnie Carla Begasa. Swoje prace, przede wszystkim figury animalistyczne, wystawiał od roku 1893. W roku 1900 wstąpił do Związku Artystów Berlińskich, którego członkiem pozostał do końca życia. W roku 1905 powstała grupa "Rast", której był członkiem założycielem. W tym samym roku stworzył swoją słynną rzeźbę pt.: "Wojownik z koniem". Ta, oraz inne rzeźby artysty (dwa portrety Bismarcka, "Wiążąca sandały", "Przewodnik górski", "Niosąca drewno"), została wykonana w artystycznej firmie odlewniczej Gladenbeck. Około 1910 artysta wykonał grobowiec rodziny Aschinger ( w formie cenotafu, z leżącą figurą umierającego, którego amorek całuje w rękę). Znajduje się on na cmentarzu nr III gminy Luisen na Fursterbrunner Weg w Charlottenburgu, obecnie dzielnicy Berlina. Około 1916 artysta wykonał bardzo wyważoną rzeźbę śpiącego orła, w brązie dla kwatery bohaterów wojennych dla miejskiego cmentarza Wilmersdorf przy Berliner Strasse w Berlinie (rzeźba została skradziona). Inne dzieła Ludviga Vordermayera to: "Kogut" i "Kruk" (znajdujące się obecnie w Berlinie, w Starej Galerii Narodowej), "Umierający orzeł" (przed 1929), "Rozgniewany łoś" (przed 1929), "Łoś" (duża figura dla miasta Tylży), "Filozof" (1929).