Ukończyła Krakowskie Liceum Sztuk Plastycznych, a w 1957 studia na ASP w Krakowie w pracowniach: Jacka Pugeta, Adama Marczyńskiego, Jonasza Sterna. Zrobiła dyplom w pracowni malarstwa u prof. Czesława Rzepińskiego. W latach 1959-62 pracowała przy tworzeniu teatru lalkowego "Widzimisie" w Nowej Hucie. Od 1961 roku należy do Grupy Krakowskiej. Zajmuje się także projektowaniem i realizacją polichromii (kościoły w Lublinie i Czerwonej Górze). W latach 1964-2000 prowadziła pracownie malarstwa i rysunku na Wydziale Form Przemysłowych w Katedrze Sztuk Wizualnych w Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Rok 1968 uznawany jest za przełom w twórczości Danuty Urbanowicz. Ówczesne wydarzenia polityczne zainspirowały artystkę do stworzenia nowych cykli obrazów, w których odeszła od estetyki malarstwa materii. W ciągu kilku lat powstały obrazy konceptualne - para-dokumenty, naśladujące mowę biurokracji. Prace krytyczne, protestujące przeciwko wszechobecnej kontroli życia społecznego. Brała udział w pracach, m.in.: projektowania zagospodarowania osiedli w Krakowie i Sanoku, projektowania kolorystyki i komunikacji wizualnej w zakładach przemysłowych. Artystka zajmuje się także projektowaniem polichromii w obiektach sakralnych i świeckich. Jej polichromie znajdują się m.in.: Pysznicy, Pawlikowicach, Krakowie i w Byszycach.