Obrazy pochodzą z kolekcji warszawskiej Zachęty - Narodowej Galerii Sztuki. Dobór prac nie był przypadkowy, a wśród nich znaczącą rolę odrywają płótna Zofii i Romana Artymowskich.
– Wspólnym mianownikiem wyboru prac prezentowanych na wystawie jest abstrakcyjne malarstwo. Prezentujemy tutaj szereg artystów i artystek, klasyków XX i XXI wieku, którzy w pewnym momencie zdecydowali się zająć sztuką abstrakcyjną – mówił Radiu Wrocław kurator wystawy Michał Jachuła.
Na ekspozycji znajdują się dzieła wybitnych abstrakcjonistów, m.in. takich jak: wspomniani Zofia Artymowska i Roman Artymowski oraz Jan Berdyszak, Jan Dobkowski, Andrzej Dłużniewski, Stefan Gierowski, Aleksandra Jachtoma, Jerzy Kałucki, Jerzy Tchórzewski, Ryszard Winiarski, Rajmund Ziemski.
Wystawa będzie trwała do 3 listopada br., a można ją zwiedzić w foyer Narodowego Forum Muzyki im. Witolda Lutosławskiego we Wrocławiu. Kuratorami są: Joanna Egit-Pużyńska oraz Michał Jachuła, a współorganizatorem Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki.
„Wybór prac artystów kilku pokoleń, reprezentujący najważniejsze nurty malarstwa niefiguratywnego w sztuce polskiej – jak abstrakcja biomorficzna, geometryczna czy kolorystyczna – ukazuje bogaty potencjał tego języka artystycznego, dla którego punktem wyjścia był prosty, a zarazem radykalny gest odejścia od figuracji. Dzieła malowane w oparciu o refleksję konceptualną, namysł nad światem przyrody i doświadczenia emocjonalne przybliżają indywidualne aspekty poznawania, odkrywania i przeżywania świata” – piszą organizatorzy wrocławskiej wystawy.
Zofia Artymowska – ur. się w 1923 r. w Krakowie, zm. w 2000 r. w Warszawie. W czasie wojny była uczennicą krakowskiej Kunstgewerbeschule, w 1945 r. Artymowska zaczęła studiować pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa, (którego została później asystentką) na krakowskiej ASP, którą ukończyła w 1950 r. Asystentka Czesława Rzepińskiego w Krakowie, artystka pracowała później na wrocławskiej PWSSP. Wraz z mężem, Romanem Artymowskim - są autorami polichromii na Starym i Nowym Mieście w Warszawie (1953-56). W swoich kompozycjach często używa techniki fotokolażu, jak na przykład w połączeniu czarno-białych reprodukcji swoich obrazów z fotografiami z podroży.
Roman Artymowski – ur. się w 1919 r. we Lwowie, zm. w 1993 r. w Warszawie. Podczas II wojny światowej walczył w oddziałach ZWZ i AK. W 1945 r. podjął studia na ASP w Krakowie. Jego nauczycielami byli Eugeniusz Eibisch – malarstwo, Andrzej Jurkiewicz, Konrad Srzednicki – grafika i Czesław Rzepiński – rysunek. W październiku 1949 r wystawił po raz pierwszy swe prace. W 1959 r. w galerii Krzywe Koło miał pierwszą wystawę indywidualną, na której pokazał prace powstałe pod wpływem podróży do Włoch. W latach 1971-1974 był rektorem łódzkiej PWSSP. W latach 1976-1079 pracuje w Iraku jako profesor ASP Uniwersytetu Bagdadzkiego. W 1982 r. otrzymał profesurę na warszawskiej ASP, w latach 1983-1984 był rektorem tej uczelni. W 1992 r. wraz z żoną Zofią zakłada fundację „Promocja Polskiej Sztuki Wizualnej” z siedzibą w Łowiczu.
Adres: Narodowe Forum Muzyki, pl. Wolności 1, 50-071 Wrocław
Tekst: Robert Swaczyński
Zdjęcia: Łukasz Rajchert/NFM