Muzeum nabyło dziewięć prac, które dołączyły do zespołu wczesnych dzieł artysty, liczącego obecnie 41 obiektów. Jest to największa kolekcja prac Weissa w zbiorach publicznych. Dzieła ukazują relację sztuki malarza z twórczością Stanisława Przybyszewskiego i Edvarda Muncha, a także narodziny ekspresjonistycznej formuły polskiego modernizmu. Wśród nowych nabytków są obrazy „Adam i Ewa”, „Wygnanie z raju”, „Po zachodzie słońca”, a także rysunki i grafiki.
Wojciech Weiss od początku wiedział, że chce zostać malarzem i bardzo szybko odniósł sukces. Już jako student zwrócił uwagę Jana Matejki. Studia na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych ukończył ze złotym medalem, potem kształcił się jeszcze w Paryżu i we Włoszech. Weiss był członkiem Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, a od 1906 roku członkiem wiedeńskiej „Secesji”. Od 1907 roku nauczał w krakowskiej ASP, zostając wkrótce jej profesorem. Dwukrotnie pełnił funkcję rektora. W swojej twórczości malował symboliczne kompozycje, portrety, akty i pejzaże.
Źródło: Rzeczpospolita