Wśród artystów krótych prace pojawią się na aukcji znajdą się: Iwona Demko, Dominika Donde, Krystyna Nowakowska, Iga Borkowska, Marian Konieczny, Tomasz Górnicki, Jerzy Kosałka, Piotr Lutyński, Jan Musiałowski.
Zapraszamy do zapoznania się z naszym katalogiem aukcyjnym! https://artinfo.pl/katalogi-aukcyjne/v-aukcja-dziel-sztuki-rzezba-i-formy-przestrzenne
Poz. kat. 12.
Iwona DEMKO (1974)
Mózg ludzki przed procesem socjalizacji - mózg srebrny; 2014
sygn. na spodzie: Iwona Demko Istnieją trzy rzeźby poświęcone podjętemu przez artystkę tematowi. Poza „Mózgiem srebrnym” Iwona Demko stworzyła mózg różowy - Wpływ socjalizacji na mózg kobiety oraz mózg niebieski - Wpływ socjalizacji na mózg mężczyzny.
Jedna z bardziej zdecydowanych i wyrazistych postaci polskiej sztuki współczesnej. Dr hab. Iwona Demko to polska rzeźbiarka, artystka wizualna, kuratorka wystaw, feministka, aktywistka, profesora i wykładowczyni Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, autorka książek. W 2000 przebywała w Tuluzie, we Francji, jako stypendystka École des Beaux-Arts et des Arts Appliqués. W 2019 otrzymała stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Od 2018 jest członkinią Rady Programowej CRP w Orońsku. Od 2019 prowadzi pracownię Intermedialne Rozszerzenie Warsztatu Rzeźbiarskiego na macierzystej uczelni na stanowisku profesory ASP.
„Nasz mózg kształtuje się przez całe życie, najbardziej chłonny jest na początkowym etapie życia. To wtedy bezkrytycznie przyswaja wiele treści, nie poddając ich w wątpliwość.
Każdy z nas przychodzi na świat w konkretnej kulturze, która rządzi się ściśle określonymi prawami. Od wielu setek lat socjalizacja ludzi uzależniona jest w zależności od płci człowieka. Innymi słowy: mózg, który urodził się z waginą automatycznie wdrażany jest w „program szkoleniowy dla dziewczynki”, mózg, któremu przypadł w przydziale penis otrzymuje „program dla chłopców”. Przyuczenie do życia w danym społeczeństwie dzieje się to tak wcześnie, że potem nie jesteśmy w stanie powiedzieć, ile z tego, co „naturalne” jest wyuczone w ramach socjalizacji?”
Iwona Demko
poz. kat. 26
Marian KONIECZNY (1930 Jasionowo - 2017 Kraków)
Stary Atleta 1957/2016
Brąz; 172 cm, podstawa 66 x 59 cm
nr odlewu 3/8
sygn.: MKonieczny / 57
W latach 1972–1980 pełnił funkcję rektora Krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych.
Artysta będąc autorem wielu pomników najbardziej znany jest z rzeźby monumentalnej. Jedne z bardziej znanych jego prac to m. in. Warszawska Nike, Włodzimierza Lenina w Nowej Hucie (obecnie zdemontowany), Stanisława Wyspiańskiego i Pomnik Grunwaldzki (rekonstrukcja) w Krakowie, Jana Matejki w Warszawie, Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, Jana Pawła II w Licheniu i wielu innych w Polsce i na świecie. Autor portretów oraz cykli tematycznych. Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Został pochowany w Alei Zasłużonych krakowskiego Cmentarza Rakowickiego.
Według znawcy współczesnej rzeźby, prof. Lechosława Lameńskiego, „…to postać szalenie kontrowersyjna w dziejach monumentalnej rzeźby polskiej 2 poł. XX wieku(…)
Rzeźba „Stary Atleta” wydaje się demonstracją mistrzostwa warsztatowego, jakie artysta osiągnął w tym samym wieku, w którym Michał Anioł kończył swojego „Dawida”. Z relacji prasowych wiadomo, że do tej studyjnej, pełnopostaciowej figury pozował Koniecznemu konkretny człowiek, Paweł Gregoriewicz Efremow, były czterokrotny mistrz Wszechrosji w zapasach, mający wówczas około 70 lat. Praca nad rzeźbą trwała długo, bo zdarzało się, że model znikał na kilka dni, zmagając się z uzależnieniem alkoholowym. Był jednak w na tyle dobrej formie fizycznej, że ciągle imponował siłą i muskularną budową ciała. Stworzenie tak wybitnej rzeźby w miejscu i czasie, gdzie socrealizm panuje niepodzielnie jako obowiązująca doktryna artystyczna (ZSRR, rok 1956), świadczy o ukształtowanym w pełni i samodzielnym sposobie realizacji pasji twórczej. Rzeźbę tę sam artysta uważał za jedna z ważniejszych w swojej twórczości, znalazła się ona na wystawie z okazji 80 urodzin Mariana Koniecznego będącego wówczas jeszcze w pełni sił twórczych.
poz. kat. 7
Krystyna NOWAKOWSKA (ur. 1953, Rzeszów)
Obłęd, 2018
Brąz patynowany; 52 x 18 x 30 cm
sygn, dat., opisany na odwrocie: KRYSTYNA /NOWAKOWSKA/”OBŁĘD”/BRĄZ/UNIKAT
unikat; 1/1
Krystyna Nowakowska tworzy unikatowe rzeźby w wosku, który jest odlewany w brązie techniką wosku traconego, w wyniku czego woskowy pierwowzór ulega zniszczeniu. Każdy odlew powstaje tylko raz, prze co każda z prac artystki jest unikatem. Dyplom na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie pod kierunkiem prof. Jerzego Bandury uzyskała w 1979 r. Jej prace wystawiane były między innymi w Polsce, Szwecji, Holandii, Włoszech, Austrii, Francji. Otrzymała stypendium artystyczne Ministra Kultury i Sztuki oraz stypendium twórcze Miasta Krakowa. W roku 2016 została odznaczona Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis", przyznanym przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. Prace rzeźbiarskie artystki znajdują się w zbiorach Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, w zbiorach Galerii Miejskiej w Csongrad (Węgry), Mikołowie, Iserlohn w Niemczech.
Poz. kat. 14
Dominika DONDE (ur. 1975)
Lightness, 2022
Porcelana szkliwiona; 29 x 23 x 12,5 cm podstawa porcelanowa 3,5 cm
sygn. od spodu: Lightness/ Donde /no 23
Dominika Donde odbyła kurs mistrzowski w Sèvres - manufakturze królewskiej we Francji, dokąd trafiają jedynie wybrańcy. Jest członkiem Craft Potters Association w Wielkiej Brytanii. Jej prace były prezentowane między innymi na wystawach indywidualnych w Paryżu oraz w paryskim Carrousel du Louvre. Laureatka nagrody „Must Have 2020” na Łódź Design Festival za kolekcję „Peplum”. Artystka otrzymała również zaproszenie na Bienalle w Wenecji. Laureatka „Zielonej Cegiełki” za wrażliwość na wartości eko w tworzonej przez nią sztuce i w życiu codziennym oraz za wykreowanie wyjątkowej EcoPorcelany, która jest dowodem na to, że spotkanie odpadów ze sztuką nie tylko jest możliwe, ale może przerodzić się w nutę luksusu.
Powstawanie projektu trwało rok, a jego realizacja wydawała się mało realna ze względu na ogromne trudności technologiczne. Wielu mistrzów powiedziało wprost, że tego nie da się zrobić. Dominice Donde udało się jednak dokonać „niemożliwego”. Połączenie baletowej pozy tancerki, w której można znaleźć odwołanie do mistrzowskiej miniatury choreograficznej Michaiła Fokina „Umierający Łabędź”, odtwarzanej do dziś w niezmienionej formie, z aktem kobiecym i doskonałością białej porcelany to pokaz twórczej wirtuozerii, stanowiącej kwintesencję ponadczasowego piękna.
Poz. kat. 27
Tomasz GÓRNICKI (ur. 1986, Warszawa)
Jimi Hendrix z cyklu: „27”
Czarny beton, stal; 39 x 33,5 x 33,5 cm wysokość postumentu 101 cm
sygn., opisany na podstawie: HENDRIX „27” / BLACK CONCRETE 1/1 / GÓR/NIC/KI+
ed. 1/1
Uznawany za jednego z najzdolniejszych rzeźbiarzy młodego pokolenia. Perfekcyjny warsztat łączy z klasyczną rzeźbą i odważnym eksperymentalnym podejściem do medium rzeźby. Tworzy zarówno monumentalne formy, jak i intymne kameralne prace. Płynnie porusza się w różnych technikach rzeźbiarskich - kamień, brąz, stal, beton.
Prezentowana rzeźba to jeden z pięciu portretów, składających się na WYJĄTKOWY cykl "27", w którym Tomasz Górnicki oddaje swego rodzaju hołd wybitnym postaciom - artystom zmarłym nie dożywszy 28 urodzin, do których należy Jimi Hendrix, jedna z najważniejszych postaci w historii muzyki rockowej na świecie.
Cykl powstał kiedy artysta sam miał 27 lat a wystawa została otwarta w przeddzień jego 28 urodzin.
Poz. kat. 4
Marek PALUCH (ur. 1954)
P. – V, 2022
Pręty stalowe, płyta MDF, emalia akrylowa, 63, 5 x 50 x 50 cm
sygn., dat. na podstawie: MAREK JERZY PALUCH 2022.
Marek Paluch jest artystą wszechstronnym: polem jego działań jest malarstwo, fotografia, grafika oraz rzeźba. Dyplom uzyskał na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w 1983 roku w pracowni prof. Andrzeja Strumiłły i prof. Tadeusza Brzozowskiego. Członek Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Krakowskiego (ZPAP), Grupy Artystycznej Jasień. Swoje prace prezentował na wielu wystawach krajowych i zagranicznych, zarówno w Europie, Ameryce Północnej i Azji.
Marek Paluch tworzy kompozycje utrzymane w nurcie abstrakcji geometrycznej, wykonane z różnych materiałów. Prace, często przestrzenne, czasami przeistacza w rzeźby. Jego dzieła są swoistą relacją form w przestrzeni zawartej w obiekcie. Dla artysty proces twórczy, poszukiwanie, jest wartością samą w sobie, a dzieła sztuki nie mają odzwierciedlać rzeczywistości zastanej, ale tworzyć nową wartość, nową rzeczywistość.
Poz. kat. 5
Norman LETO (ur. 1980, Bochnia)
Bryła życiorysu człowieka w śpiączce, 2021
Brąz, wys. z podstawą 35 x 38 x 24 cm
ed. 6/8
Artysta zajmuje się sztukami wizualnymi, malarstwem, fotografią, tworzy prace wideo i animacje 3D. Jego prawdziwe nazwisko to Łukasz Banach. Pseudonim artystyczny powstał w trakcie pracy nad jednym z projektów. Dla artysty najważniejsza jest swobodna ekspresja, emocje, akt twórczy. Jego obrazy, podobnie jak filmy, naznaczone są cechami ekspresjonistycznymi i figuratywnymi, poruszają motywy społeczne, ale przede wszystkim wątki autobiograficzne. Prace artysty obecne były na wystawach w Polsce i za granicą, np. „Jeune création européene” (Paryż 2007 r.), “Perfect Summer, New Media Artists” (Gallery Vertexlist, Nowy Jork 2008 r.), Muzeum Narodowym w Krakowie (2009 r.). Znajdują się między innymi w kolekcjach: CSW Zamku Ujazdowskiego, Muzeum Narodowego w Krakowie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Fundacji Sztuki Polskiej ING, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie (MOCAK), a także wielu kolekcjach prywatnych w Polsce i za granicą.
Bryły życiorysu to trójwymiarowe wykresy danych z życia portretowanej osoby. Przy pomocy ankiety, kilkudziesięciu pytań o wymierne wartości z życia można zbudować cyfrową bryłę czemu służy prosty, skonstruowany przeze mnie algorytm. Na kształt bryły wpływają bardzo różne liczby. Na przykład ilość odwiedzonych krajów (zygzakowanie bryły), ilość wyszukiwań w Google na temat portretowanej osoby (objętość bryły), ilość partnerów seksualnych, średnie zarobki, powtarzalność dni, stwierdzone choroby psychiczne i tak dalej.
Rzeźba będzie eksponowana na wystawie "Granice sztuki. 30 lat Paszportów POLITYKI" w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie w pierwszej połowie 2023 roku.
Poz. kat. 28
Dobiesław GAŁA (ur. 1975, Ostrowiec Świętokrzyski)
Epicentrum z cyklu: Strefa „79”
Relief, płyta, pianka, papier, pigmenty; 100 x 100 cm
Sygn., dat., p. d.: D. GAŁA 22
Praca wystawiana na wystawie: STREFA „79” W Galerii Białej NCK Kraków - 2022 oraz na wystawie „Reliefy” w Instytucie Kultury Willa Decjusza w Krakowie – 2022.
Dobiesław Gała - rzeźbiarz, malarz i rysownik. Dyplom uzyskał na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni prof. Mariana Koniecznego. Otrzymał stypendium Akademii Sztuk Pięknych w Norymberdze, gdzie pracował pod kierunkiem słynnego Tima Scotta. Laureat i zdobywca Grand Prix X Triennale Polskiego Rysunku Współczesnego. Stypendysta Ministra Kultury Rzeczpospolitej Polskiej. Zdobywca wielu nagród i wyróżnień za twórczość artystyczną. Obecnie Prodziekan Wydziały Rzeźby na krakowskiej ASP. Prace Dobiesława Gały prezentowane były na ponad 70 wystawach w kraju i za granicą.
Cykl Reliefów Strefa „79” inspirowany jest fizyką wybuchu, jego wpływu na otaczającą rzeczywistość, rozprzestrzeniania się wywołanych jego wpływem zmian. Dobiesław Gała idzie jednak dalej - zaprasza do podroży w głąb jego Epicentrum, jest zaproszeniem do hipocentrum: źródła powstających modyfikacji. Fizyczna fascynacja zamienia się w podróż nieograniczonej wyobraźni artysty i odbiorcy. Prace te, będące swoistą hybrydą malarstwa, rzeźby i rysunku, przyciągają odbiorcę magnetyczną siłą koloru zmieniającego się pod wpływem światła i struktur.
„Dobiesław Gała uprawia sztukę uchylania drzwi. Chodzi w niej o to, żeby zasugerować widzowi, że właśnie tutaj, dokładnie w miejscu, gdzie wisi dzieło tego artysty, znajduje się tajemne przejście na druga stronę świata – tam, gdzie skrywają się widzialne formy niewidzialnego i gdzie ujawniają się kształty prawideł, w zgodzie z którymi tańczy nasza rzeczywistość – od strony naszej zabieganej codzienności całkowicie niewidoczne.”
Prof. dr hab. Andrzej Bednarczyk, Rektor Akademii Sztuk Pięknych im. J. Matejki w Krakowie (fragment wstępu do katalogu: Dobiesław Gała „Reliefy”)
Poz. kat. 25
Jerzy KOSAŁKA (ur. 1955, Będzin)
Matka, ojciec, szwagier, córka i dwóch synów z cyklu: Polska żółć, 2021
Drewniana półeczka, szklane butelki wypełnione farbą, tkanina; 55 x 27,5 x 14 cm
sygn. na półeczce: Kosałka ‘21 na każdej butelce od spodu: Kosałka 2021
Praca w wersji składającej się z 21 butelek została zakupiona przez CSW w Toruniu
Malarz, twórca instalacji, filmów, obiektów, performer. Od lat dziewięćdziesiątych artysta podejmuje w kolejnych cyklach prac problematykę związaną z tożsamością i manipulacją w czasach transformacyjnej hiperkonsumpcji. Przechwytuje slogany reklamowe, tworząc cykl “CosalCa” imitujący strategie marketingowe brandu “Coca Cola” i koncernów tytoniowych, tworząc bilbordy z hasłem “Palę bo piję”. W 2004 roku odbyła się retrospektywa artysty w BWA Wrocław pt. “Sztuka znikania sztuki, sztuka szukania sztuki”. W późniejszych pracach Kosałka intensywnie zajmuje się napięciem pomiędzy historią jako konstrukcją i indywidualnym losem jednostek, propagandą i resentymentem. Emocje te portretuje konstruując komiczne scenki i makiety, w których odreagowaniu ulegają zbiorowe wyparcia i traumy.
Polska wersja pracy pojawiła się w 2009 roku podczas Festiwalu Sztuki na Billboardach Art Moves w Toruniu i była wielokrotnie prezentowana na wystawach od 2009 do 2019 r. m.in.: w GSN w Gorzowie, CSW w Toruniu (gdzie praca stała się synonimem zwarcia pomiędzy artystami a kuratorem), galerii Propaganda w Warszawie, BWA Jelenia Góra i CRP Orońsko.
Krytyczka Iza Kowalczyk zauważa w odniesieniu do tej wersji pracy: Praca odnosi się do polskiej rzeczywistości politycznej, do jadu wylewanego na siebie przez politycznych przeciwników, do koncentrowania się w całym życiu publicznym na porażkach, tragediach, konfliktach, a więc na wszystkim, co negatywne, czego efektem jest, symboliczna żółć.
Obiekt stanowi typowy w twórczości Kosałki przykład użycia gotowych materiałów i przedmiotów [ready made]. Praca została omówiona w obszernej monografii: "Kto chce niech wierzy Kosałka Jerzy"