Panorama Racławicka – oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu - mieści słynny obraz cykloramiczny „Bitwa pod Racławicami”. Od ośmiu miesięcy budynek był zamknięty dla publiczności, gdyż trwała gruntowna modernizacja wnętrza.
Trwające w ostatnim roku prace remontowe dotyczyły przede wszystkim aspektów: bezpieczeństwa, udostępnienia i przystosowania obiektu dla osób z niepełnosprawnościami. Nowością jest np. komentarz w polskim języku migowym czy komentarze audio skierowane specjalnie do dzieci.
W nowozaaranżowanej przestrzeni pozbawionej barier architektonicznych dla osób z niepełnosprawnościami, powstał szeroki hol oraz nowoczesny sklep muzealny. Rotunda, w której ogląda się obraz, pomieści naraz 80 widzów (przy epidemicznych ograniczeniach wejdzie tam 60 osób). Przygotowano wiele multimedialnych niespodzianek o walorze edukacyjnym - rozbudowano narrację towarzyszącą głównej ekspozycji, pojawiły się również ekrany ciekłokrystaliczne.
Płótno zostało namalowane w latach 1893–1894 przez zespół malarzy pod kierunkiem Jana Styki i Wojciecha Kossaka - przy współpracy m.in. Zygmunta Rozwadowskiego, Teodora Axentowicza, Włodzimierza Tetmajera. Bitwa pod Racławicami (1794 rok) - jeden z epizodów insurekcji kościuszkowskiej - zakończyła się zwycięstwem wojsk polskich pod dowództwem gen. Tadeusza Kościuszki nad wojskami rosyjskimi.
Budynek Panoramy, przykład brutalizmu w polskiej architekturze, nie został naruszony – porowate powierzchnie pozostały nietknięte. Wzniesiony w latach 1961–1985 według projektu Ewy Dziekońskiej i Marka Dziekońskiego, został wpisany do rejestru zabytków w 1991 roku.
Całkowita wartość modernizacji wyniosła trochę ponad 29 mln zł, z czego większość pokryły środki z funduszy Unii Europejskiej.
