Według egipskiego ministerstwa starożytności, francusko-norweski zespół archeologów odkrył pozostałości klasztoru zdobione fragmentami tekstów z Pisma Świętego w języku greckim, datowane na IV w. Budynki z okresu między IV a VII w. zbudowano z bloków bazaltu i z cegły mułowej, część pomieszczeń wykuto w skale. Kompleks składa się z „sześciu części, w których znajdują się ruiny trzech kościołów i cel mnichów”, których ściany pokryte są malowidłami o symbolice typowej dla obrządku koptyjskiego. Klasztor był zamieszkany od IV do VIII wieku, z prawdopodobnym szczytem aktywności przypadającym na V i VI wiek.
Odkrycia dokonano na Pustyni Zachodniej, na terenie Tal Ganoub Qasr al-Agouz w oazie Bahariya, na południowy zachód od stolicy Kairu.
Odkrycie rzuca światło na życie monastyczne w tym regionie w okresie wczesnego chrześcijaństwa.